Percepcja bodzcow
Percepcja bodźców wzrokowych polega na wyróżnieniu następujących aspektów sygnałów świetlnych:

a) jasności i kontrastu,

b) kształtu,

c) barwy,

d) głębokości obrazu (głębokości przestrzeni).

Zjawiska te zachodzą w analizatorze wzrokowym łącznie, zostaną jednak omówione kolejno.
Strukturalnym podłożem percepcji bodźców wzrokowych jest siatkówka, jądra zawzgórza oraz wzrokowe obszary kory wraz z łączącymi te struktury drogami wzrokowymi.
Pierwszorzędowym elementem recepcyjnym jest około 125 min pręcików i około 6 min czopków znajdujących się w warstwie zewnętrznej siatkówki. Poprzez komórki dwubiegunowe łączą się one z około 1 min komórek zwojowych leżących w wewnętrznej warstwie siatkówki. W warstwie komórek dwubiegunowych leżą ponadto komórki poziome i anakrynowe pełniące funkcje integracyjne.
Aksony komórek zwojowych tworzą nerw wzrokowy, który na wysokości podwzgórza krzyżuje się z nerwem wzrokowym z sąsiedniego oka, W tym tzw, skrzyżowaniu wzrokowym. 75 włókien wzrokowych przechodzi na przeciwległą stronę mózgowia w stosunku do oka, w którym leżą ich ciała komórkowe. Za skrzyżowaniem wzrokowym zatem; każde z dwóch pasm wzrokowych jest utworzone w części z aksonów wychodzących z oka leżącego po przeciwnej stronie (kontralateralne), a w części z aksonów oka to ż samo ległego (ipsilateralne). Aksony pasma wzrokowego kończą się w ciele kolankowatym bocznym wzgórza.